Bij jezelf komen en ontdekken dat je krachtig bent

Wat veel mensen misschien niet weten is dat een belangrijk doel van yoga is: je te herinneren, weten, voelen, ervaren dat je meer bent dan je lichaam, je geest en emoties. Jouw verbondenheid met die grotere bron, je kan er geen woorden aan geven, je thuis voelen, heel en compleet.

Een yogales is als een reis naar dit punt, de bron van kracht die in ons is.

Gedurende een yogales ervaar je een scala aan emoties en sensaties, allerlei gewaarwordingen.

Zo voel ik me bijvoorbeeld voor de les vaak gehaast, soms zelfs vol stress, ben in gedachten in verleden of toekomst, een druk hoofd, vaak gevuld met zorgen, groot of klein. Herkenbaar?

Ik zal eens beschrijven wat een yogales dan voor me doet, zelfs als ik zelf die les geef.

In de loop van de les merk ik dat ik steeds meer aanwezig ben in het hier en nu. Er is minder of geen ruimte voor gedachten aan andere zaken in je leven. Yoga is iets wat je met volle aandacht doet. Mijn aandacht is niet langer versplinterd.

Tijdens de activatie geniet ik van lekker vrij bewegen op een vrolijk muziekje, het gaat niet om de perfectie, het mag licht en vrolijk zijn en lachen wordt aangemoedigd. Ik voel dat lachen met de mensen in de groep bevrijdend werkt, de strakke serieuze strengheid maakt plaats voor een zachte open blik. Het losschudden, zijwaarts draaien en het openen van de borstkas en longen geeft onmiddellijk een ruimer gevoel. Heupcirkels, het op en afrollen van de wervelkolom  maakt de eerste stijfheid los en breed uitstappen met de armen zwaaiend maakt dat ik dat nieuwe energie vrijkomt. Ik voel na de activatie hoe de vitale stroom op gang is gekomen, mijn lichaam voelt levendiger, energie tintelt in m’n huid en het voelt al ruimer en vrijer. Ik merk dat ik zelf wat kan doen om me beter te voelen.

Een korte ontspanning op m’n buik voelt fijn om uit te rusten en spanning en vermoeidheid los te laten. M’n lichaam mag ontspannen, ik voel de stevigheid van de aarde onder me, veilig en vertrouwd en ik laat mezelf dragen. Spierspanning laat los, vooral uit mijn buik en borstkas en ik stel me voor dat alle lasten wegzakken in de aarde. Bewust van mijn ademhaling en mijn lijf kom ik in het huidige moment. Ik word me gewaar van spanningen en onrust of moeheid die nog in mijn lichaam voelbaar is. Het is oké, ik accepteer dat die er is. Ik hoef nu even niks te doen. Ik zet alleen m’n intentie om verleden en toekomst los te laten.

Ik kies welke EBR (Energy Block Release) op dit moment goed voelt (voor mij en groep, meestal heb ik plan voor de les gemaakt maar soms voelt het beter om aan te passen aan wat er nodig is): Een serie die fysiek het lichaam strekt en ruimte en soepelheid geeft, een serie die aardend en kalmerend werkt, een serie om het hart op een zachte manier te openen, een serie die de krampachtige controle van het ego los laat en de aandacht verschuift naar het hogere wijze zelf, of een serie die verfijnde energie vrijmaakt in de hogere centra en verbindt met hemel en aarde. Elke bewegingsreeks heeft zijn unieke volgorde en bewegingen. De effecten zijn heel divers op fysiek, mentaal, emotioneel en energetisch niveau. De zacht vloeiende bewegingen geven soms een gevoel van verwondering, of pure opluchting als spanning van je weg vloeit. Na afloop geniet ik na en voel ik die effecten. Wat het meest opvalt is de andere ‘staat van zijn’ die ik heb gecreëerd: Mijn lichaam voelt ruimer of steviger, mijn hoofd rustiger, emoties kalmer. Dat energie stroomt voel ik als plekken die warmer of lichter en levendiger aanvoelen. Ik voel me lekker in mijn vel.

Aansluitend kies ik serie of yogahouding(en) afhankelijk van welk resultaat ik wil voelen. Een stevige serie waardoor ik kracht en energie ervaar, of wil ik rust en focus in mijn hoofd? Ik kies voor de boom en merk na afloop dat ik meer rust in mijn hoofd ervaar. Een plezierige focus, voeten voelen stevig verbonden met de grond. Vooral het gevoel van gecentreerd zijn, in alignment vind ik prettig.

Nu voel ik me goed voorbereid voor een moment van meditatie. Gewoon stilzitten en niks doen. Mijn lichaam ontspannen rechtop, een stevige basis, bewust van mijn ademhaling. Stilte. Wat een weldaad om een moment van stilte te ervaren in dit drukke leven. Ik zak met mijn ademhaling en aandacht en laat mijn aandacht op een punt rusten (de aarde, mijn voorhoofd, of mijn ademhaling).

Er komen toch nog gedachten, emoties en sensaties omhoog. Ik laat ze er gewoon zijn, ga er niet mee in gevecht, ik hoef er niks aan te veranderen. Dan gaan ze meestal vanzelf weer weg. Ik gun mezelf dit moment van bewust zijn met wat er is en voel me vrediger worden.

Ik eindig altijd met een diepe ontspanning waarvan wordt gezegd dat die heilzamer is dan slaap. Ik laat bewust elk deel van mijn lichaam ontspannen, mijn lichaam wordt zachter, ik laat los, geef me over, grenzen verdwijnen en ik voel me steeds meer verbonden met de ruimte om me heen. Niet langer afgescheiden of eenzaam maar heel en compleet. Dit is het moment waarop ik mij realiseer dat alles goed is zoals het is en ik perfect ben zoals ik ben. Wat de omstandigheden buiten mij ook zijn, het raakt me nu niet, ik voel me vredig en vervuld van binnen. Het was enkel de illusie van mijn ego-denken die me deed afdwalen van wie ik werkelijk ben.
Ik ben thuis bij mezelf.